فیلیپ اپلوا | Philippe Apeloig

گفت‌وگو با فیلیپ اپلوا / وب‌سایت designculture / دسامبر 2013

پاریس، فرانسه ۱۹۶۲

فیلیپ اپلوا از مشهورترین دیزاینرهای گرافیک فرانسه، از دانشکدۀ هنرهای کاربردی و دانشکدۀ هنرهای تزیینی پاریس فارغ‌التحصیل شده است. در اوایل دهۀ ۱۹۸۰ چند سالی در توتال دیزاین آمستردام کارآموزی کرد تا این‌که در سال ۱۹۸۵ در موزۀ اورسی پاریس به عنوان دیزاینر گرافیک استخدام شد. چند سال بعد به لس‌آنجلس رفت تا با آپریل گریمن کار کند، که بهانه‌ای شد تا آشفتگی پست‌مدرنیست‌ها را از نزدیک لمس کند. در سال ۱۹۹۳ اقامت آکادمی فرانسوی ویلا مدیچی رم را بدست آورد؛ جایی که اپلوا وقتش را صرف دیزاینِ چندین تایپ‌فرم تجربی کرد و به خاطر آن مدال طلای تی‌دی‌سی (باشگاه مدیران تایپ) توکیو را کسب کرد.
اپلوا در سال ۱۹۹۷ به سمت مشاور دیزاین موزۀ لوور منصوب شد. او از سال ۹۲ تا ۹۹ در مدرسۀ ملی هنرهای تزیینی تایپوگرافی درس می‌داد و حدفاصل سال‌های ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۲ استاد تمام وقت دانشکدۀ هنر کوپر یونیون نیویورک بود. همان زمان سرپرست مرکز مطالعات دیزاین و تایپوگرافی هرب لوبالین نیز بود. او بار دیگر به پاریس بازمی‌گردد، مدیر هنری موزۀ لوور می‌شود و تا ۵ سال در این سمت باقی می‌ماند.
فیلیپ اپلوا از سال ۱۹۹۷ عضو انجمن بین‌المللی طراحان گرافیک (AGI) و از سال ۲۰۱۱ یکی از اعضای نشان افتخاری هنر و ادب فرانسه است. کارهای او در موزه‌های بزرگ زیادی در سرتاسر دنیا به نمایش درآمده و پوسترهایش جزو مجموعۀ موزۀ هنر مدرن (MOMA) نیویورک است.
دیزاین‌های گرافیک او شدیدا خلاق، کاملا مرتبط با موضوع و به معنای واقعی کلمه بیانگراست. کلمات به تصاویری از نور، شکل و رنگ تبدیل می‌شوند: ابژه‌های بصری احساسات. همه‌چیز ساده، ضروری و واضح است و هیچ‌چیز غیرمنطقی و آشفته‌ای در کارهای او دیده نمی‌شود. در غالب اوقات کمپوزیسیون‌های او به تایپوگرافی صرف تقلیل می‌یابند، طوری که هر کلمۀ آن بخشی از یک نمایش درخشان و کاملا پویا را شکل می‌دهد. کارهای او زنده و جهنده‌اند، پر از انرژی، صدا و بالاتر از همه، در حرکات مداوم خود نوعی رقص تایپوگرافیک غیرعادی بوجود می‌آورند؛ چیزی که اپلوا استاد مسلم آن است.

نقل قول‌ها

«دیزاینر بودن نوعی مسئولیت دائمی است.»
«گرافیک دیزاینر بودن به معنای این است که شما به دنیای هنر و فرهنگ تعلق دارید.»
«تایپوگرافی چکیدۀ دیزاین است؛ تعادل بین نور و سایه.»

پرسش و پاسخ / سال ۲۰۱۳

در زمان کودکی شغل رؤیایی‌تان چه بود؟
من شیفته دنیای رقص و تئاتر بودم. آرزو داشتم طراح رقص باشم تا مثل پینا باوش، آلوین نیکلاس و مرس کانینگهام احساساتم را با رقص بروز دهم. یا دلم می‌خواست طراح صحنه باشم تا دنیایی را که بازیگران و رقصنده‌ها در آن حضور دارند، خلق کنم. اما بیشتر از همه می‌خواستم نقاش باشم.

مسیر تحصیلی‌تان چطور بود؟
توی دبیرستان ادبیات، فلسفه و هنر خواندم. وقتی وارد دانشکدۀ هنرهای کاربردی پاریس شدم به تایپوگرافی علاقه‌مند شدم، اما زمانی که در توتال دیزاین هلند کارآموزی می‌کردم متوجه شدم که می‌خواهم در رشته گرافیک دیزاین کار کنم.

درس مورد علاقه‌تان در مدرسه چه بود؟
ادبیات و فلسفه.

کی و چطور کار حرفه‌ای‌تان را شروع کردید؟
اولین لوگوتایپم را سال ۱۹۸۳ دیزاین کردم. مربوط به کارگاه الکتریکی پدرم و مادرم بود. آن موقع در توتال دیزاین کارآموز بودم. بعد شروع کردم به تصویرسازی برای مجلات فشن تا خرج تحصیلم را بدست آورم. گرچه اولین کار حرفه‌ایم در موزه درسای بود که به عنوان دیزاینر داخلی استخدام شده بودم.

دیزاین شما چطور تکامل پیدا کرده؟
به شکل زیگزاگ بود. سیستم گرید و تایپوگرافی تجربی تمام آن چیزی بود که در توتال دیزاین یاد گرفتم. و بعدتر که آپریل گریمن حرکات آزادانۀ هنری را به دیزاین آورد، از آوردن دید هنری به گرافیک دیزاین ترسم ریخت.

کتابی که به عنوان دیزاینر برای‌تان اهمیت دارد.
اولین کتاب گرافیک دیزاینی که خریدم: «گرافیک دیزاین برتر» نوشته هنری کِی هنریون (۱۹۸۳). این کتاب به شکلی نمادین به من «چراغ سبز» نشان داد تا دیزاینر شوم.

دوست دارید روی چه نوع پروژه‌هایی کار کنید و چرا؟
دیزاین پوستر، لوگوتایپ و موشن گرافیک را خیلی دوست دارم.

پروژه‌ای که دوست دارید به سرانجام برسانید.
پوستری متحرک برای نمایشگرهای بزرگی که معمولا در مکان‌ها و وسایل نقلیه عمومی قرار دارند.

دیزاینری که کارهایش را تحسین می‌کنید.
ویم کروول.

معماری مورد علاقه‌تان.
خانه آبشار فرانک لوید رایت؛ ترکیبی شگفت‌انگیز بین طبیعت و معماری، بین مایع و جامد، بین حرکت و فضا.

دیزاینی که دوستش دارید.
صندلی‌ها از مجموعه ۷. دیزاین آرنه یاکوبسن.

Arne Jacobsen, Chair 3107 from Series 7, 1955. Manufactured by Fritz Hansen, Denmark.

و تایپ‌فیس.
فروتیگر. ناب‌ترین فونت مدرن.

شما دیزاین پروژه‌های جدید را چطور شروع می‌کنید؟
من بدون تحقیق در مورد زمینه و مفهوم پروژه نمی‌توانم هیچ دیزاینی انجام دهم. قبل از اینکه ایده‌های شخصی خودم را ارائه دهم، باید همه‌چیز را تا حد ممکن درباره دنیای مشتری بدانم. خیلی می‌خوانم و معمولا با خط‌خطی کردن و یا طراحی‌های پیچیده‌تر کار را شروع می‌کنم. در دیزاین پوستر، با توجه به مفهوم کار، عناصر مهم را با موضوع ترکیب می‌کنم و به آن هویت می‌دهم.

بدون در نظر گرفتن تکنولوژی، به نظر شما تفاوت‌های اصلی دیزاین گذشته و امروز در چیست؟
شاید میل فراوان مخاطبین و دیزاینرهای جوانی که مشتاق دیزاینند.

شیوۀ درک مردم نسبت به دیزاین تغییر کرده است؟
خیلی رمزی شده، شبیه معماهای هزارتوی بصری.

برای دیزاینرهای جوان چه نصیحتی دارید؟
هیچ‌وقت به چیزهای مطمئن و امتحان پس‌داده اکتفا نکنند، همیشه به دنبال غیرمنتظره‌ها باشند: چیزی که بیننده را با چالشی جدید مواجه کند.

اگر گرافیک دیزاینر نمی‌شدید، چه شغلی را انتخاب می‌کردید؟
رقصنده می‌شدم.

بازی مورد علاقه‌تان در بچگی چه بود؟
عروسک‌بازی.

خیلی ممنونم.
من هم از شما ممنونم.