دینا توماس کار خود را با نوشتن برای واشنگتن پست آغاز کرد و پانزده سال خبرنگار فرهنگی و فشن نیوزویک در پاریس بود. او برای نشریات نیویورک تایمز، نیویورکر، وال استریت ژورنال، فایننشال تایمز، وُگ، هارپرز بازار و آرشیتکچر دایجست قلم زده است. در سال 1987 جایزۀ الیس هالر را برای دستاورد برجسته در روزنامه‌نگاری دریافت کرد. در سال 2016 وزیر فرهنگ فرانسه، توماس را به عنوان قهرمان نشان هنر و ادبیات معرفی کرد. او در حال حاضر در پاریس زندگی می کند.

دِینا توماس / Dana Thomas

استفن ناخمانوویچ متولد 1950 در دانشگاه هاروارد و دانشگاه کالیفرنیا تحصیل کرد. او به طور گسترده در امریکا و دیگر کشورها در مورد خلاقیت و زیربنای معنوی هنر تدریس و سخنرانی کرده است. ناخمانویچ در بسیاری از هنرستان‌ها و دانشگاه‌های جهان کلاس‌ها و کارگاه‌های آموزشی ارائه کرده است. بسیاری از آموزه‌های او، فراتر از موسیقی و هنر، به جهانی بودن بداهه و خلاقیت در همۀ زمینه‌های زندگی و دسترسی به فرایند بداهه برای هر فرد در هر لحظه مربوط می‌شود.

استفن ناخمانوویچ stephen nachmanovitch​​​​​​​

ربکا آرنولد پژوهشگر، نویسنده و استاد انستیتو هنر کورتالد است. تخصص او تاریخ و تئوری پارچه و لباس است و در پژوهش‌ها و کتاب‌هایش به بررسی تاریخ تحول آن‌ها در قرن بیستم می‌پردازد. او تلاش دارد طبیعت پیچیدۀ فشن مدرن را کشف کند و در همین راستا بر روی مفاهیمی چون سرمایه، جنسیت و هویت دست می‌گذارد و سعی می‌کند نقش آنها را در تاریخ فشن تحلیل کند. «فشن‌ سی ثانیه‌‌ای»، «فشن»، «فشن، آرزو، اضطراب» و «نگاه آمریکایی» کتاب‌های آرنولد هستند که طی بیست سال اخیر منتشر کرده است.

ربکا آرنولد / Rebecca Arnold​​​​​​​

هلن آرمسترانگ‌ (متولد ۱۹۷۱) تاریخ‌نگار، منتقد هنری و استاد دیزاین گرافیک دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی است. آرمسترانگ در رشته‌های ادبیات انگلیسی، دیزاین نشریات و دیزاین گرافیک تحصیل کرده و از اعضای انجمن هنرهای گرافیکی آمریکا (AIGA) به شمار می‌رود. از او تا‌کنون کتاب‌های «تئوری‌های دیزاین گرافیک»، «تئوری‌های دیزاین دیجیتال» و «مشارکت: دیزاین با محتوای تولید کاربر» منتشر شده است. آرمسترانگ به مفاهیم دیزاین مشارکتی، دیزاین دیجیتال، دیزاین محاسباتی و یادگیری ماشین علاقه‌مند است. او معتقد است در گرافیک معاصر، محاسبات و دیزاین در هم ادغام شده‌اند؛ به همین خاطر تلاش دارد دو گفتمان دیزاین و محاسبات را بررسی و رابطۀ بین دیزاینر و برنامه‌نویس را تحلیل کند. کتاب آخر هلن آرمسترانگ (پاییز ۲۰۲۱) «کلان داده. کلان دیزاین. چرا دیزاینرها باید به یادگیری ماشین اهمیت دهند» نام دارد و ایدۀ اصلی او را نشان می‌دهد.

هلن آرمسترانگ / Helen Armstrong​​​​​​​

احمدرضا احمدی در سال ۱۳۱۹ در کرمان متولد شد و در هفت سالگی به همراه خانواده به تهران کوچ کرد. احمدی در دهۀ ۱۳۴۰ به استخدام کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان درآمد. تا زمان انقلاب 1357 در بخش موسیقی و پس از آن به عنوان ویراستار در انتشارات کانون مشغول به فعالیت بود. از جمله کارهای مهم او در کانون می‌توان به ضبط صدای شعرای معاصر، مجموعۀ قصه برای کودکان، مجموعۀ آوازهای فولکلور ایران و … اشاره کرد. احمدرضا احمدی از آغاز دهۀ ۱۳۴۰ سرودن شعر را در قالب سپید آغاز کرد. او در شعرهایش متاثر از شاعران سوررئالیست و ایماژیست‌های آمریکایی چون ازرا پاوند، لوئی آراگون و پل الوار بود. احمدی به همراه بیژن الهی از بنیان‌گذاران شعر موج نو است که مقید به عروض و قافیه یا ریتم کلامی نیست. سبکی متاثر از شعر و سوررئالیسم فرانسوی که با هر گونه نمادگرایی و تعهد مخالفت می‌کرد و بعدها و در دهۀ ۱۳۷۰ از دل آن جریان‌هایی چون شعر پسانیمایی و پست مدرن بیرون آمد. احمدی کتاب‌ها زیادی هم برای بزرگسالان و هم کودکان دارد. (احمدی در سال ۲۰۱۰ به خاطر داستان‌های کوتاهش که به شیوه‌ای شاعرانه از انسانیت، عشق، طبیعت و صلح برای کودکان و نوجوانان می‌گویند، نامزد جایزه هانس کریستین اندرسن شد.)

احمدرضا احمدی

مازیار رضایی (۱۳۶۵ تهران) دیزاینر، پژوهشگر و کنشگر دیزاین است. او کارشناس ارشد دیزاین صنعتی از دانشکدۀ هنر و معماری تهران و در حال حاضر پژوهشگر دکتری در دانشگاه هنر برانشوایگ (HBK Braunschweig) آلمان است. رضایی همچنین مدرس پژوهشکدۀ علوم شناختی و مدرس سابق دانشگاه هنر تهران بوده و به عنوان مشاور و استراتژیست سابقۀ همکاری با بخش خصوصی را دارد. او عضو شبکۀ جهانی پژوهش در «دیزاین و کنشگری» است و با «جامعۀ پیشبرد پژوهش کاربردی فراونهوفر» (Fraunhofer Society) همکاری می کند. رضایی سابقۀ سخنرانی، داوری و شرکت در چندین کنفرانس، نشست و مسابقۀ دیزاین داخلی و خارجی را دارد و تاکنون چندین مقاله به فارسی و انگلیسی دربارۀ دیزاین منتشر کرده است . «دیزاین و دموکراسی» عنوان کتابی است که با همکاری میشائل ارلهوف، نظریه‌پرداز مطرح دیزاین، در سال 2021 منتشر کرده است. رضایی از سال 2013 و حضورش در مدرسۀ بین‌المللی دیزاین کلن (KISD) تا مرگ ارلهوف در سال 2021 با او همکاری نزدیک داشت. تمرکز رضایی بیشتر بر بیان نقش اجتماعی و سیاسی دیزاینر در دنیای امروز است.

​​​​​​مازیار رضایی

میشائیل ارل‌هاف (۱۹۴۶-۲۰۲۱) نویسنده، نظریه‌پرداز، کارشناس، استاد آلمانی دانشگاه و رئیس مؤسس مدرسۀ بین‌المللی دیزاین کلن بود. او از دانشگاه هانوفر با درجۀ دکترای جامعه‌شناسی و ادبیات فارغ‌التحصیل شده بود و در دوران تدریسش تاریخِ دیزاین و تئوریِ دیزاین درس می‌داد. ارل‌هاف شخصیتی آکادمیک و برجسته محسوب می‌شد و نقش به‌سزایی در نظریه‌پردازی و تدوین مفاهیم اساسی دیزاین داشت. دکتر ارل‌هاف رئیس بنیاد ریموند لووی و مدیر شورای دیزاین آلمان بود، مدتی ریاست دانشکدۀ مطالعات فرهنگی دانشگاه هنرهای کاربردی کلن را بر عهده داشت و به عنوان استاد مدعو در پلی‌تکنیک هنگ‌کنگ تدریس می‌کرد. میشائیل ارل‌هاف از دهۀ ۱۹۷۰ تا آخر عمر به شکل پیوسته در حال تدریس و پژوهش بود. نتیجۀ پنجاه سال تلاش او انتشار نزدیک به بیست عنوان کتاب و تعداد زیادی مقاله است. «دانشنامۀ دیزاین»، «هندبوک دیزاین»، «تئوری دیزاین و تحقیق دیزاین»، «تئوری دیزاین» و … تعدادی از کتاب‌های او هستند.

میشائیل ارل‌هاف / Michael Erlhoff​​​​​​​

رالف استدمن (متولد ۱۹۳۶ در انگلستان) یکی از مهم‌ترین تصویرسازان زندۀ دنیاست و بیشتر برای کاریکاتورهای سیاسی و اجتماعی‌اش شناخته می‌شود. او از کالج ارتباطات لندن فارغ‌التحصیل شد و با نشریاتی چون نیویورک تایمز، رولینگ استون و دیلی تلگراف همکاری داشته است. تصویرسازی داستان آلیس در سرزمین عجایب یکی از مهم‌ترین و مشهورترین کارهای استدمن است که برندۀ جایزه فرانسیس ویلیامز شد. همچنین کتاب‌های «قلعۀ حیوانات»، «جزیرۀ گنج» و «فارنهایت ۴۵۱» را نیز تصویرسازی کرده است. همکاری با هانتر تامپسون -ژورنالیست نامتعارف و از پیشگامان روزنامه‌نگاری نو- از نقاط عطف کارنامۀ استدمن است. او خیلی از نوشته‌های تامپسون از جمله رمان «ترس و تنفر در لاس‌وگاس» را مصور کرده است.

رالف استدمن / Ralph Steadman​​​​​​​

لارس فردریک هندلر اسونسن (متولد ۱۹۷۰ نروژ) فیلسوف و استاد فلسفۀ دانشگاه برگن است. او برای توانایی‌‌اش در بیان مسائل مدرن و پیچیده به شیوه‌‌ای ساده و سرراست مشهور است. اسونسن در کتاب‌هایی که نوشته مثل «فلسفۀ دروغ»، «فلسفۀ ملالت»، «فلسفۀ تنهایی» و «ترس» مفاهیم پیچیده و دشوار انسانی را به شکلی ساده و قابل درک تشریح می‌کند؛ اینکه از کجا ریشه می‌گیرند، چرا و چطور ما را تحت تاثیر قرار می‌دهند، و چرا با وجود خواست‌مان نمی‌توانیم بر آن‌ها غلبه کنیم. تبحر او باعث شده تا کتاب‌هایش بسیار پرفروش باشند و به ۲۷ زبان ترجمه شوند. اسونسن در کتاب متفاوت‌تر خود یعنی «فلسفۀ فشن» در باب اهمیت فشن در فلسفه، سیاست و هنر بحث می‌کند و به ارتباط فشن با هویت انسان و مدرنیته می‌پردازد.

لارس اِسوِنسِن / Lars Svendsen​​​​​​​

یوجین برتولت فردریش برشت آلمانی (۱۸۹۸-۱۹۵۶) شاعر، نمایشنامه‌نویس و نظریه‌پرداز تئاتر بود. برشت عقاید مارکسیستی داشت و براساس همین عقاید ایدۀ تئاتر حماسی را مطرح کرد که در برابر توهم تئاتری قرار می‌گرفت. او معتقد بود به جای برانگیختن احساسات مخاطب باید او را وادار کرد دیدی انتقادی به نمایش داشته باشد تا به این شکل بتواند نابرابری و بی‌عدالتی را درک کند و در نهایت این نگاه را از تئاتر به دنیای واقعی تسری دهد. تمام ایده و تلاش تکنیکی برشت این بود که به مخاطب نشان دهد واقعیت پیرامونی او، مثل واقعیت نمایش، برساخته و تغییرپذیر است و نباید تسلیم آن شود. بنابراین پایان نمایش، شروع آگاهی و تغییر خواهد بود. برشت در باواریا متولد شد و در همانجا تحصیل کرد. در دانشگاه مونیخ پزشکی خواند و در بیمارستان ارتش خدمت کرد. در همین دوران شروع به نوشتن نمایشنامه و شعر کرد و عقاید سیاسی‌اش متاثر از کارل کُرش، شکل گرفت. با ظهور نازی‌ها تبعید شد و تا بعد از جنگ جهانی دوم در دانمارک و آمریکا اقامت کرد. در سال ۱۹۴۹ و پس از ۱۶ سال دوباره به آلمان بازگشت تا همراه همسرش، هلنه وایگل، گروه هنری برلین (Berliner Ensemble) را پایه‌گذاری کند، که یکی از بزرگترین گروه‌های نمایشی قرن بیستم بود. «ننه دلاور و فرزندانش»، «زن خوب سیچوان»، «زندگی گالیله»، «ترس و نکبت رایش سوم» و «دایره گچی قفقازی» تعدادی از معروف‌ترین نمایشنامه‌های او هستند. «اپرای سه پولی» و «داستان‌های آقای کوینر» از معدود داستان‌هایی هستند که برشت منتشر کرده است. برتولت برشت از خود صدها شعر نیز به جای گذاشته است.

برتولت برشت / Bertolt Brecht​​​​​​​

ساموئل بکت (۱۹۰۶-۱۹۸۹) نویسنده، شاعر، نمایشنامه‌نویس، کارگردان تئاتر، منتقد ادبی و برندۀ جایزه نوبل ادبیات ۱۹۶۹ بود. بکت در دوبلین به دنیا آمد و در ترینیتی کالج ادبیات مدرن خواند. در دهۀ ۱۹۳۰ مدتی را در کشورهای مختلف ‌گذراند تا در نهایت تصمیم گرفت در پاریس مقیم شود. در خلال جنگ جهانی دوم به گروه مقاومت پیوست و هنگامی که گشتاپو برخی از اعضای گروه را بازداشت کرد، در بخش اشغال نشدۀ فرانسه با عنوان کشاورز پنهان شد. بکت بعد از جنگ به ایرلند برگشت و عضو داوطلب صلیب سرخ شد. او به عنوان مترجم صلیب سرخ ایرلند به نرماندی فرانسه رفت و در بیمارستان ارتش خدمت کرد. در سال ۱۹۴۵ به پاریس نقل مکان کرد و در همین سال برای فعالیت در گروه مقاومت مدال صلیب جنگ به او اعطا شد. بکت متاثر از فیلسوفان و نویسنده‌هایی چون دانته، دکارت و جیمز جویس بود. موقعیت ابزورد، فضای کمدی سیاه و سبک نگارشی مینیمالیستی از مؤلفه‌های اصلی کارهای او هستند که در مشهورترین آن‌ها یعنی «در انتظار گودو»، «پایان بازی»، «آخرین نوار کراپ» کاملا دیده می‌شود. بکت به جنبه‌های پست و بیمار وجود انسان توجه دارد. او شخصیت‌های بیمار و ولگردش را در موقعیت‌هایی رادیکال و سخت قرار می‌دهد، نه از روی علاقه به این وضعیت بلکه به خاطر اینکه اینها را جنبه‌های اصلی تجربۀ انسان می‌داند. او به مسائلی که دنیای ادبیات به آن‌ها علاقه دارد توجهی نشان نمی‌دهد و آن‌ها را مانعی برای افشای واقعیت می‌داند. بکت به دنبال پاسخ سوالات خود است؛ ما که هستیم؟ وقتی از «من» صحبت می‌کنیم از که حرف می‌زنیم؟ چطور به وجود آمده‌ایم؟

ساموئل بکت / Samuel Beckett​​​​​​​

دکتر سوزان مارگارت بلک، کالبدشناس (آناتومیست) و انسان‌شناس پزشکی قانونی در سال ۱۹۶۱ در اسکاتلند به دنیا آمد. سو بلک عضو و رئیس کنونی انجمن انسان‌شناسی سلطنتی بریتانیا (RAI) است و عموما به خاطر تحقیقاتش در زمینۀ جنایات جنگی (کوزوو)، بلایای طبیعی و مرگ‌های جمعی (سونامی تایلند و زلزلۀ هند) و پرونده‌های جنایی پزشکی قانونی در دنیا شناخته می‌شود. یکی از زمینه‌های اصلی کار او تحقیق و کمک به پلیس در زمینۀ شناسایی مجرمانی است که به کودکان آزار جنسی می‌رساند. نتیجۀ کار او صدور نزدیک به ۳۰ حبس ابد و ۴۰۰ سال زندان برای آزارگران کودک بوده است. بلک در چندین دانشگاه بریتانیا از جمله آکسفورد، لنکستر و داندی حضور داشته و دارد و به خاطر فعالیت‌ها و تحقیقات تاثیرگذارش نشان امپراتوری بریتانیا و بانوی فرماندۀ والا مقام امپراتوری بریتانیا (DBE) را دریافت کرده و به لقب بارونس نائل آمده است. همچنین جوایز معتبر چون مدال لوسی مِیر (Lucy Mair) و مدال طلای انجمن کالبدشناسی را نیز بدست آورده است. سو بلک چندین کتاب منتشر کرده که از بین آن‌ها می‌توان به «اسکلت نوجوان»، «زندگی در مرگ»، «شناسایی قربانیان فاجعه» و «نوشتن در استخوان» اشاره کرد. با وجود اینکه این کتاب‌ها عموما به مرگ، تشریح اجساد و آناتومی بدن می‌پردازند، اما نوشته‌‌هایی صرفاً پزشکی یا آثاری دردناک و غم‌انگیز نیستند. بلک لحنی طنز دارد و سعی می‌کند به اندازۀ مرگ به زندگی نیز بپردازد. او معتقد است «مرگ صورت‌های زیادی دارد و به جای ترس از مرگ باید بپذیریم که بخش اجتناب‌ناپذیر و ضروری زندگی ماست. آنچنان که تی اس الیوت می‌گوید: در آغازِ من پایان من است. در پایانِ من آغاز من است».

سو بلک / Sue Black​​​​​​​

مارسل بئالو (۱۹۰۸-۱۹۹۳) نویسنده، نمایش‌نامه‌نویس و مقاله‌نویس فرانسوی است که برای داستان‌های خیالی و سوررئالش معروف است. بئالو زندگی سختی داشت و از ۱۲ سالگی مجبور بود کار کند. در جوانی با ماکس ژاکوب، شاعر کوبیست آشنا شد که او را به نوشتن تشویق کرد. بئالو بعد از مطالعۀ ادبیات کلاسیک فرانسه، به مطالعۀ ادبیات رمانتیک آلمانی روی آورد که تاثیر زیادی بر سبک داستان‌پردازی او داشت. در داستان‌های او فضای واقعی و رؤیا و خیال مرز مبهمی دارند و در هم می‌آمیزند، به نحوی که نمی‌توان واقعیت قطعی و مشخصی را تشخیص داد و آن را از خیال متمایز کرد. فضای تنگ و گیج‌کننده، تکرار وقایع و برهم خوردن زمان روایت از ویژگی‌های اکثر کارهای اوست که باعث شده بسیاری او را با کافکا مقایسه کنند. آنتونن آرتو یکی از تحسین‌کنندگان بئالو بود. مارسل بئالو رمان، مجموعه داستان و نمایشنامه‌های زیادی نوشت که از جملۀ آن‌ها می‌توان به «خاطرات تاریکی»، «خاطرات یک مرده» و «عنکبوت آب» اشاره کرد. او صاحب کتابفروشی معروفی در پاریس بود.

مارسل بئالو / Marcel Béalu​​​​​​​

گلن پارسونز فیلسوف و استاد دانشگاه رایرسون کانادا است. پارسونز به فلسفۀ علم، زیبایی‌شناسی و متافیزیک علاقه دارد و پژوهش‌هایش بیشتر حول زیبایی‌شناسی فلسفی اشیاء غیر هنری، دیزاین، طبیعت و انسان می‌گردد. از او تا‌کنون سه کتاب منتشر شده: «فلسفۀ دیزاین»، «زیبایی‌شناسی و طبیعت» و «زیبایی کاربردی». گفتمان پارسونز مبتنی بر زیبایی‌شناسی، طبیعت و اشیاء است و تلاش دارد ارتباط مابین آن‌ها را تفسیر کند. او در کتاب «زیبایی‌شناسی کاربردی» مفروض سنتی در مورد بی‌ارتباط بودن ارزش‌های زیبایی‌شناختی و کاربردی بودن اشیاء را رد می‌کند و بر تاثیرگذاری آن‌ها بر هم تاکید دارد. در کتاب متاخرش «فلسفۀ دیزاین» نیز تلاش کرده با طرح پرسش‌های فلسفی در مورد ماهیت دیزاین و محدوده و محدودیت‌های آن بر این ایده تاکید کند که دیزاین ارزش فلسفی و زیبایی شناختی قابل اعتنایی دارد.

گِلِن پارسونز / Glenn Parsons​​​​​​​

روبر پنژه (۱۹۱۹-۱۹۹۷) نویسنده و نمایشنامه‌نویس آوانگارد فرانسوی، از پیشگامان جنبش رمان نو بود. پنژه در ژنو سوئیس به دنیا آمد و در رشتۀ حقوق تحصیل کرد. در دهۀ ۱۹۵۰ برای تحصیل در رشتۀ نقاشی به پاریس رفت و چندین نمایشگاه برگزار کرد. بعد از آن به نوشتن روی ‌آورد و تحت تاثیر بکت اولین نوشته‌هایش را منتشر کرد. پنژه با بکت دوستی نزدیکی داشت. او نمایشنامۀ رادیویی «همۀ افتادگان» بکت را به انگلیسی برگرداند و در مقابل بکت هم نمایشنامۀ رادیویی «نغمۀ قدیمی» او را به انگلیسی ترجمه کرد. پنژه نویسندۀ پرکاری بود و در طول نزدیک به ۵۰ سال فعالیت، حدود ۳۰ رمان و ۲۰ نمایشنامه نوشت. او برندۀ جایزۀ منتقدین (۱۹۶۳) و جایزۀ فمینا (۱۹۶۵) فرانسه شده بود. «تفتیش عقاید»، «لیبرا» و «آقای رؤیا» از معروف‌ترین کارهای پنژه هستند. روبر پنژه چارچوب‌ها و اصول رمان سنتی را زیر پا می‌گذارد و تا حد ممکن از قواعد کلاسیک تبعیت نمی‌کند. در شیوۀ نگارش او داستان روایت نمی‌شود، بلکه ماجرای نوشتن داستان بیان می‌شود. در دنیای او نه آدم مهمی وجود دارد و نه اتفاق مهمی می‌افتد. هر آنچه هست اتفاقات پیش افتادۀ زندگی است. اما هر چقدر داستان ساده است، دیالوگ‌ها پیچیده نوشته می‌شوند. در نوشته‌های او بیش از هر چیز گفت‌وگوی آدم‌هاست که اهمیت پیدا می‌کند، معروف است که پنژه با گوش‌هایش می‌نویسد.

روبر پنژه / Robert Pinget​​​​​​​

جونیچیرو تانیزاکی (۱۸۸۶-۱۹۶۵)، از برجسته‌ترین رمان‌نویسان قرن بیستم ژاپن است که عمدتا به اروتیسم و آیرونی در آثارش شناخته می‌شود. بیشتر داستان‌های تانیزاکی تغییرات وسیع و سریع جامعۀ ژاپن در ابتدای قرن بیستم را بررسی می‌کنند و به دنبال هویت فرهنگی این کشور در حضور فرهنگ غرب هستند. تانیزاکی که محبوبیتی هم‌پای ناتسومه سوسه‌کی دارد، بیشتر از بیست کتاب اعم از داستان کوتاه، رمان، جستار، شعر، نمایشنامه و ترجمۀ متون کلاسیک ژاپنی منتشر کرده است. معروف‌ترین آثار او «خواهران ماکیوکا»، «نائومی»، «خاطرات پیرمرد دیوانه»، «ندیمه» و جستار «در ستایش سایه‌ها» هستند. او جایزۀ امپراتوری ژاپن در بخش ادبیات را کسب کرده و تنها ژاپنی‌ای است که به عنوان عضو افتخاری آکادمی هنر و ادبیات ملی آمریکا انتخاب شده است. تانیزاکی ایده‌آل‌های زیبایی سنتی ژاپنی را ستایش می‌کرد و سعی در کشف بیشتر آن‌ها داشت. جستار «در ستایش سایه‌ها» (۱۹۳۴) که از معروف‌ترین آثار اوست و به زبان‌های زیادی ترجمه شده، گواه همین نگاه است؛ ترجیح زیبایی‌شناسی سنتی بر مدرنیسم آشکار.

جونیچیرو تانیزاکی / Jun'ichirō Tanizaki

محمدابراهیم جعفری نقاش و شاعر در سال ۱۳۱۹ در بروجرد به دنیا آمد و در سال ۱۳۹۷ در تهران درگذشت. جعفری از هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشتۀ نقاشی فارغ التحصیل شد و نمایشگاه‌های متعددی به صورت فردی و گروهی در نقاط مختلف دنیا برگزار کرد. او عضو انجمن نقاشان ایران و مؤسس کانون آموزش هنرهای تجسمی بود. جعفری در سرودن ترانه توانا بود و بسیاری از ترانه‌‌های او را سیمابینا و مهسا و مرجان وحدت خوانده‌اند. کتاب ترانه‌های او با عنوان «چو مرغ شب خواندی و رفتی» و اشعارش با عنوان «بوی کاهگل، آواز پرنده» منتشر شده است. همچنین کتاب آثار و زندگی او با نام «سفرباماه» به چاپ رسیده است. (جعفری خود را بیشتر شاعر می‌دانست؛ او در شعر متاثر از طبیعت بود و از آن الهام می‌گرفت، به همین خاطر شعرهایش تداعی کننده اشعار محلی است.)

محمدابراهیم جعفری

کترین دان (۱۹۴۵-۲۰۱۶) رمان نویس، شاعر و روزنامه‌نگار آمریکایی است که عموما به خاطر بهترین رمانش، «عشق خرکی» شناخته می‌شود. این کتاب پرفروش نامزد نهایی جایزه‌های کتاب ملی و برام استوکر بود. او نویسنده‌‌ای کم‌کار بود و طی ۴۵ سال، چهار رمان منتشر شده و یک رمان ناتمام از خود بر جای گذاشت. فضای رمان‌های دان سیاه و خشونت‌بار است و دیدگاه هابزی او نسبت به طبیعتِ انسان را در لایه‌های زیرین آن‌ها می‌توان یافت؛ آنچنان که خود معتقد بود و می‌گفت: «انسان، درنده‌‌ای بی‌نهایت خطرناک است». کاترین دان به بوکس علاقه زیادی داشت و به صورت حرفه‌‌ای آن را دنبال می‌کرد. او سال‌ها در روزنامه‌ها، مجله‌ها و سایت‌ها در مورد مسابقات بوکس مطلب می‌نوشت.

کترین دان / Katherine Dunn​​​​​​​

غلامحسین ساعدی (گوهر مراد) پزشک، نویسنده و از اعضای اولیۀ کانون نویسندگان ایران، در سال ۱۳۱۴ در تبریز به دنیا آمد و در سال ۱۳۶۴ در پاریس درگذشت. رضا براهنی ساعدی را در کنار بیضایی و رادی از ستون‌های اصلی نمایشنامه‌نویسی ایران می‌دانست. ساعدی از ابتدای دهۀ ۱۳۳۰ نوشتن را در تبریز آغاز کرد. اوایل دهۀ ۱۳۴۰ به تهران نقل مکان کرد و وارد محافل ادبی پایتخت شد و به عنوان نویسنده‌ای حرفه‌ای شناخته شد. او همواره دغدغۀ اجتماعی داشت و آنچنان که خود می‌گفت، سعی می‌کرد موقعیت‌های هولناک انسانی و اجتماعی را مثل یک جراح تشریح کند و بشکافد. در دوران جوانی به دلیل عضویت در فرقۀ دموکرات آذربایجان مدتی در زندان تبریز زندانی شده بود. در دهه ۱۳۵۰ نیز به دلیل فعالیت‌های سیاسی و نوشته‌های انتقادی‌اش توسط ساواک بازداشت شد و یک سال را تحت شکنجه و بازجویی گذراند. با تمام اینها ساعدی تا آخر عمر دست از فعایت‌های خود برنداشت و همواره منتقد وضعیت حاکم بود. ساعدی نویسنده‌ای رئالیست با نثری ساده و بی‌تکلف است. آدم‌های داستان‌های او عموما در جهل و فقر دست‌و‌پا می‌زنند و همیشه اتفاقی هولناک و فاجعه‌بار در شرف وقوع است. تخصص ساعدی در روانشناسی به او کمک کرده تا وضعیت شخصیت‌هایش را به خوبی کند‌و‌کاو و تحلیل کند و به ریشه‌های اتفاقات داستان برسد. «عزاداران بیل»، «واهمه‌های بی‌نام و نشان» و «ترس و لرز» از معروف‌ترین کتاب‌های او هستند.

غلامحسین ساعدی

چارلز لاتویج داجسون یا آنچنان که مشهور است لوئیس کارول، منطق‌دان، ریاضی‌دان، عکاس، رمان‌نویس و شاعر، در سال ۱۸۳۲ در چشایر انگلستان به دنیا آمد. کارول به خاطر داستان سوررئال «آلیس در سرزمین عجایب» شناخته می‌شود که سفر غریب و جادویی دختری به لانۀ خرگوش را روایت می‌کند؛ داستانی که برای دوست کودکش آلیس لیدل نوشته بود. او لکنت زبان داشت و کم‌رو بود و همین باعث شده بود بیشتر از بزرگسالان، با بچه‌ها راحت باشد و بتواند با آن‌ها دوستی کند. داجسون عکاس چیره دستی بود و عکس‌های مهمی از خود به جای گذاشته است. او همچنین به ریاضیات و جبر هم علاقمند بود، آن‌ها را تدریس می‌کرد و چندین کتاب در این زمینه‌ها نوشته است. کارول در سال ۱۸۹۸ بر اثر ذات‌الریه درگذشت. «آن سوی آینه» داستان دیگر اوست که دنبالۀ ماجراهای آلیس محسوب می‌شود. «جابرووکی» هم معروفترین کتاب شعر اوست. هنجارگریزی، شکستن ساختارها، بازی با کلمات، استفاده از استعارات، تخیل و تکرار از ویژگی‌های اصلی کارهای لوئیس کارول هستند. کارول از پیشگامان ادبیات سوررئالیستی است.

لوئیس کارول / Lewis Carroll​​​​​​​

لئونارد کورن (متولد ۱۹۴۸) نویسنده و دیزاینر آمریکایی است که به خاطر مطالعه بر روی زیبایی‌شناسی و فرهنگ ژاپنی شناخته می‌شود. او فارغ‌التحصیل معماری و برنامه‌ریزی شهری است. در دورۀ ابتدایی فعالیت‌هایش بیشتر بر زیبایی‌شناسی محیط‌های شست‌و‌شو متمرکز بود که تاثیر زیادی بر زیبایی‌شناسی پُست‌مدرن گذاشت. کمی بعد مجلۀ جریان‌ساز و آوانگارد WET را منتشر کرد. در دهۀ ۱۹۸۰ چند سالی را در ژاپن بود و به پژوهش در مورد فشن، سبک زندگی و فرهنگ ژاپنی پرداخت. او فرهنگ وابی سابی ژاپن را به تئوری زیبایی‌شناسی غربی وارد کرد. از کورن کتاب‌های «وابی سابی برای هنرمندان، شاعران، فیلسوفان و دیزاینرها»، «وابی سابی ملاحظاتی دیگر»، «ترتیب اشیا»، «آنچه هنرمندان می‌کنند» و … منتشر شده است.

لئونارد کورِن / Leonard Koren​​​​​​​

فرانک کیمرو دیزاینر گرافیک‌، دیزاینر دیجیتال و هویت بصری و برند ساکن نیویورک است. او با کمپانی‌های مهمی مثل نایکی، مایکروسافت، زئوس، ادوبی، بلومبرگ، استارباکس، مجلۀ تایم و … همکاری داشته است. کیمرو در وب دیزاین نیاز فعال بوده و علاوه بر کار اجرایی، چندین مقاله و مطلب در این زمینه نوشته است. «شکل دیزاین» تنها کتاب اوست؛ هندبوک فلسفی کوچکی که در آن به بحث در مورد دیزاین و ساخت اشیاء می‌پردازد. کمیرو هم اکنون مدیر خلاقیت استودیوی مهندسی و دیزاین Fictive Kin است.

فرانک کیمِرو / Frank Chimero​​​​​​​

جیمز لور (۱۸۹۹‌-۱۹۷۵) نویسنده، منتقد، تاریخ‌نگارِ هنر و موزه‌دارِ سرشناس انگلیسی بود که عمدتا برای تحقیق و پژوهش‌هایش در تاریخ و جامعه‌شناسی پوشاک و فشن شناخته شده است. لور از سال ۱۹۲۲ تا ۱۹۵۹ در موزۀ ویکتوریا و آلبرت لندن - بزرگترین موزۀ هنرهای کاربردی، دکوراتیو و دیزاین دنیا با ۲. ۷ میلیون قطعه اثر- در بخش نقاشی و طراحی کیوریتور بود. علاقه و تمرکز او حول لباس و فشن بود و بیشتر در این زمینه می‌نوشت و در نهایت باعث تغییر نگرش عموم به فشن شد. از یک‌سو در روایت سنّتی فشنِ سطحِ بالای اروپا بازنگری کرد و از سوی دیگر توجهات را به سوی فرم‌های غیر‌فشنی مثل یونیفرم مدرسه، یونیفرم نظامی، لباس بچه‌ها و پوشاک ورزشی جلب کرد و اهمیت آن‌ها را نشان داد. لور در نظریات خود تا حد زیادی تحت تاثیر نظریۀقرن نوزدهمی زایت‌گایست (zeitgeist) یا روح زمان بود. روح زمان به یک موجودیت روحی یا روانی جمعی معتقد است که بر فرهنگ، ملت و دوران تاریخی تاکید دارد و الگوی اهداف متفاوتی را بیان می‌کند. برهمین مبنا لور اعتقاد داشت پوشاک از مهم‌ترین عناصری است که به تغییرات دوران، بسیار حساس است و به سرعت نسبت به آن واکنش نشان می‌دهد. او با همین ایده «قانون لور» را مطرح کرد تا چرخۀ پیچیدۀ تغییرات فشن و نگرش عامه را در هر دوره به صورت ساده بیان کند. جیمز لور کتاب‌های زیادی در زمینۀ فشن، تاریخ هنر، داستان و حتی شعر نوشته که می‌توان به «تاریخ فشردۀ پوشاک و فشن»، «طعم و فشن»، «پوشاک»، «دندی»، «دیزاین در تئاتر» و … اشاره کرد. کتاب معروف «تاریخ فشردۀ پوشاک و فشن» او کتابِ درسی بسیاری از دانشگاه‌های فشن در دنیاست.

جیمز لَوِر / James Laver

تیم مارشال از اعضای هیئت مدیرۀ مدرسۀ جدید دیزاین پارسونز نیویورک است. مارشال پیشتر مدیریت برنامه‌های آکادمیک و بین‌المللی را برعهده داشت و استاد دانشکدۀ دیزاین دانشگاه سیدنی غربی بود. او مقالات و سخنرانی‌های زیادی در موضوعات آکادمیک مرتبط با تحقیقات و آموزش دیزاین داشته است. تیم مارشال یک عکاس حرفه‌‌ای است و سابقه‌‌ای طولانی در این زمینه دارد.

تیم مارشال / Tim Marshall​​​​​​​

مایک مونتیرو دیزاینر، نویسنده و بنیانگذار استودیوی تعاملی Mule Design است. او تا‌کنون چهار کتاب منتشر کرده است: «دیزاین یک شغل است»، «تو مشتری محبوب منی»، «خرابکاری دیزاین» و «خشم انباشته». او در کتاب‌ها و سخنرانی‌هایش بیشتر در بارۀ مهارت، اخلاق و کسب‌و‌کار دیزاین بحث می‌کند. همچنین بر نقش دوگانۀ دیزاینر تاکید دارد؛ نقش تجاری و اخلاقی او. از یک‌سو تعامل دیزاینر با تیم خود و مشتری را مدنظر قرار می‌دهد و تلاش دارد فرآیند دیزاین را از مذاکره تا پذیرش و در نهایت تحویل محصول تشریح کند، و از سوی دیگر مسئولیت اخلاقی دیزاینر را متذکر می‌شود و معتقد است دیزاین باید مسئولانه و اخلاقی باشد تا به آیندۀ بهتری برای دنیا بینجامد.

مایک مونتِیرو / Mike Monteiro​​​​​​​

ماتئی ویسنی‌یک (متولد ۱۹۵۶) نمایش‌نامه‌نویس، شاعر و روزنامه‌نگار رومانیایی-فرانسوی است. ویسنی‌یک در نوشته‌های خود تحت‌تاثیر نویسندگانی چون کافکا، ادگار آلن‌پو، داستایفسکی و جنبش‌های ادبی چون سوررئالیسم، دادائیسم و تئاتر گروتسک و ابزورد است. او در دانشگاه بخارست فلسفه خوانده و یکی از اعضای مؤثر نسل دهۀ هشتاد رومانی بوده است. در سال ۱۹۸۷ به فرانسه مهاجرت کرد و پس از آن نمایشنامه‌هایش را به زبان فرانسوی نوشت. ویسنی‌یک که در رومانیِ تحت سلطۀ دیکتاتوری زندگی می‌کرد به مقاومت فرهنگی و ظرفیت ادبی در مبارزه با دیکتاتوری اعتقاد داشت و این نگاه را در شعر و نمایشنامه‌هایش نیز بروز می‌داد. «داستان خرس‌های پاندا به روایت یک ساکسیفونیست که دوست دختری در فرانکفورت دارد»، «سه شب با مادوکس»، «ریچارد سوم اجرا نمی‌شود»، «پیکر زن همچون میدان نبرد در جنگ بوسنی» و «آشغال-مَرد» از معروف‌ترین کارهای ویسنی‌یک هستند که به دفعات در کشورهای مختلف دنیا به اجرا درآمده‌اند.

ماتئی ویسنی‌یک / Matei Vișniec​​​​​​​​​​​​​​

کنیا هارا دیزاینر گرافیک‌، نویسنده، مدیر هنری و استاد دانشگاه هنر موساشینو، در سال ۱۹۵۸ در ژاپن متولد شده است. او یکی از پیشروترین دیزاینرهای ژاپن، با ایدهٔ «دیزاین موقعیت‌ها و شرایط» شناخته می‌شود و تاکید دارد که بیشتر به دیزاین «تجربیات» علاقمند است تا دیزاین «اشیا». مینی‌مالیسم و سادگی از ویژگی‌های اصلی کارهای اوست. کنیا هارا در دهۀ ۱۹۹۰ استودیوی شخصی‌‌اش را تاسیس کرد که خود آن را «اتاق فکر دیزاین» می‌خواند؛ و مانیفستش تغییر نقش دیزاین، در تمام رشته‌های دیزاین و رسانه‌ها است. از جمله دیزاین‌های او می‌توان به دیزاین مراسم افتتاحیه و اختتامیۀ المپیک زمستانی ناگانو (۱۹۹۸)، هویت بصری موزه هنرهای ناکازاکی، مدیریت هنری شرکت موجی و لوگوی شرکت شیائومی اشاره کرد. او تاکنون سه بار برندۀ جایزۀ انجمن طراحان گرافیک ژاپن (JAGDA) شده است. هارا چندین کتاب تالیف و منتشر کرده که همگی مورد ستایش قرار گرفته‌‌اند؛ او در نقش نویسنده بیشتر به مفهوم «خالی بودن» در فلسفه و دیزاین ژاپن توجه دارد. از کتاب‌های او می‌توان به «سفید»، «۱۰۰ سفید»، «دیزاین کردنِ دیزاین» و «دیزاین ژاپن» اشاره کرد. برای دیدن دیزاین‌های او می‌توانید به www.ndc.co.jpn مراجعه کنید.

کنیا هارا / Kenya Hara​​​​​​​

سایرس های‌اسمیت (متولد ۱۹۷۳) مولف، دیزاینر تایپ‌فیس و تصویرساز آمریکایی است. او بنیان‌گذار و مدیر شرکت Occupant Fonts است که منحصرا به دیزاین و توسعۀ تایپ‌فیس‌های لاتین می‌پردازد. های‌اسمیت به خاطر رویکرد اصیل و منحصر‌به‌فردش نسبت به دیزاین حروف مطرح شده است. بعضی از تایپ‌فیس‌های او در وبسایت‌های رولینگ استون، فیلم جنگ ستارگان و کارخانۀ فورد استفاده شده است. های‌اسمیت برای روزنامۀ وال‌استریت ژورنال، شبکۀ ESPN و مجلۀ Men’s Health هم تایپ‌فیس سفارشی تولید کرده است. در کتاب «درون پاراگراف چه می‌گذرد؟ اصول تایپوگرافی» های‌اسمیت به شکل تخصصی به دیزاین تایپ‌فیس و ضروریات آن می‌پردازد. های‌اسمیت برای کودکان نیز چند کتاب تصویرسازی کرده است. او هم اکنون عضو هیئت علمی مدرسۀ دیزاین رودآیلند است.

سایرس های‌اسمیت / Cyrus Highsmith

جان هسکت (۱۹۳۷-۲۰۱۴)، نویسنده و استاد بریتانیایی دانشگاه، در کتاب‌ها و مقالاتش به ارتباط میان سیاست، اقتصاد، فرهنگ و ارزش‌های انسانی با دیزاین صنعتی می‌پردازد. هسکت فارغ‌التحصیل رشتۀ اقتصاد، سیاست و تاریخ بود و طی سال‌ها تدریس و پژوهش تاثیر انکارناپذیری بر تاریخ و تئوری دیزاین و نظم‌دهی و گسترش آن داشت. او که یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین شخصیت‌های آکادمیک رشتۀ دیزاین به شمار می‌رود، سال‌ها استاد انستیتو تکنولوژی ایلینوی، پلی‌تکنیک هنگ‌کنگ و همچنین استاد مدعو دانشگاه‌های کشورهای ترکیه، ژاپن، شیلی، آلمان، سوئد، فنلاند و دانمارک بود و طی نزدیک به ۵۰ سال تئوری و تاریخ دیزاین تدریس می‌کرد. هسکت مؤلف چندین کتاب و گزارش است که از جمله مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به «دیزاین»، «دیزاین در آلمان»، «دیزاین در هنگ‌کنگ» و «کار در چین» اشاره کرد. او در کتاب‌هایش دائما به مفاهیم مورد علاقۀ خود، یعنی تاریخ و ارزش‌های هنری، اقتصادی، تجاری و صنعتی دیزاین ارجاع می‌دهد و سعی می‌کند رابطۀ میان هنر دیزاین و خلق ارزش‌های اقتصادی را در طول تاریخ بشر کشف کند. هسکت دیدگاهی تاریخی نسبت به دیزاین دارد و تلاش می‌کند نقش دیزاین را دنیای امروز نشان دهد.

جان هِسکِت / John Heskett

مارگریت یورسنار (۱۹۰۳-۱۹۸۷) نویسندۀ رمان، داستان کوتاه و مقاله‌نویس بلژیکی، برندۀ جایزۀ اراسموس و اولین زنی بود که به عضویت فرهنگستان فرانسه درآمد؛ انجمنی که همیشه تنها ۴۰ عضو دارد و تا پیش از آن در تاریخ چند صد ساله خود هیچ عضو زنی نداشت. یورسنار در بلژیک به دنیا آمد، در فرانسه بزرگ شد و تحصیل کرد، در جوانی زندگی کولی‌وار پیش گرفت و با وقوع جنگ جهانی دوم به آمریکا رفت و تا زمان مرگ در آنجا ماند. یورسنار به خاطر سبک نگارشی کلاسیک و دقیق، فضای لطیف و همین‌طور نثر فاضلانه‌‌اش شناخته می‌شود. او در شاخص‌ترین کارهایش شخصیت‌ها و دوران‌های تاریخی را بازآفرینی می‌کند تا به این شکل قدرت، اخلاقیات و سرنوشت انسانی را مورد اندیشه قرار دهد. «خاطرات هادریانوس» و «کار در سیاهی» دو رمان مهم و تاریخی او هستند که به همین سبک نوشته شده‌اند. «شراره‌ها» عنوان کتاب داستان‌های کوتاه او است که با همین فضا، اما شعرگونه نوشته شده‌اند.

مارگریت یورسنار / Marguerite Yourcenar​​​​​​​

رسول یونان شاعر، نویسنده و مترجم در سال ۱۳۴۸ در ارومیه به دنیا آمد. یونان در دهۀ ۱۳۸۰ و با مجموعه شعر «روز بخیر محبوب من» شناخته شد. پس از آن چندین دفتر شعر فارسی و ترکی به چاپ رساند که از جمله آن‌ها می‌توان به «کنسرت در جهنم»، «روز بخیر محبوب من»، «من یک پسر بد بودم» و …. اشاره کرد. عمده شهرت یونان به داستان‌های کوتاه اوست که در قالب مینی‌مال نوشته می‌شوند و خود به آن‌ها عنوان داستانک می‌دهد. کتاب‌های «احمق ما مرده‌ایم»، «فرشته‌ها»، «لعنتی گوشی رو بردار»، «برو به جهنم» و «لعنتی گوشی رو بردار» از جمله داستانک‌های اوست. از یونان تعدادی کتاب ترجمه و نمایشنامه نیز منتشر شده است.

رسول یونان

منظر محمدی (متولد 1356) پژوهشگر، مترجم، نویسنده و استادیار دانشگاه هنر تهران است. تخصص او تاریخ فرهنگی پوشاک و پارچه است. او در رشته‌های «طراحی پارچه و لباس» و «پژوهش هنر» در دانشگاه هنر تهران تحصیل کرده است. کتاب او با عنوان سیاست‌های پوشاک در دوران قاجار و پهلوی اول پژوهشی است که بازتاب تحولات اجتماعی و فرهنگی را در شیوه‌های پوشاک تاریخ معاصر ایران نشان می‌دهد. همچنین ترجمه‌هایی در زمینۀ هنر، دیزاین و فشن دارد که عبارتند از: دانشنامۀ دیزاین (میشائیل ارل‌هاف و تیم مارشال)، دیزاین (جان هسکت)، فشن (ربکا آرنولد)، تاریخ فشردۀ پوشاک و فشن (جیمز لور) و از زبان هنرمندان (جین سیگل).

​منظر محمدی

رمز عبورتان را فراموش کرده‌اید؟

ثبت کلمه عبور خود را فراموش کرده‌اید؟ لطفا شماره همراه یا آدرس ایمیل خودتان را وارد کنید. شما به زودی یک ایمیل یا اس ام اس برای ایجاد کلمه عبور جدید، دریافت خواهید کرد.

بازگشت به بخش ورود

کد دریافتی را وارد نمایید.

بازگشت به بخش ورود

تغییر کلمه عبور

تغییر کلمه عبور

حساب کاربری من

سفارشات

مشاهده سفارش

سبد خرید