تق تق

احمد مَطَر، شاعری‌ست عراقی‌تبار، که از عراق به کویت، و از کویت به لندن تبعید شده‌است؛ و به رغمِ تصوّرِ بسیارانی در این روز‌ها، در اینجا مقصود از «تبعید»، طردکردنِ شاعری‌ست که کلماتش طعمِ گس از انفجارِ اندیشه‌های تلنبارشدۀ اعتراض، از سوی مردمانی جان‌برکف در خانه‌ها و خیابان‌های سرکوبِ آزادی گرفته‌است.
 مطر شاعری‌ست خشمگین و انقلابی، و نه حتّا شاعری با پسوندِ «مقاومت» برای اقوامِ خویش. او برخلافِ شاعرِ بزرگی چون قبّانی، دربرابرِ اجتماعیات و سیاسیات، به شعرگفتن از سرِ تفنّنی روشنفکرانه یا از سرِ دردی زودگذر بسنده نکرده‌است.
 این کتاب گزیده‌ای است از شعرهای کتاب «احادیث‌الابواب» او.