قصه‌های از نظر سیاسی بی‌ضرر

زمانی که وزارت خارجهٔ امریکا از واژهٔ (راس)، برای شمارش دام حیوانی (واحد حیوانی مصرف کنندهٔ غلات) به کار برد و روزنامه‌ای سقوط هواپیمایی را در یکی از مناطق امریکا (برخورد خارج از کنترل با زمین) اعلام کرد، ماجرا تنها محدود به سلیقهٔ عده‌ای معدود در کاربرد واژگان زبان انگلیسی نمی‌شد. این جریان از اوایل دههٔ هفتاد در امریکا پا گرفته بود و طیف‌های وسیعی از لایه‌های گوناگون اجتماعی هر کدام با هدف خاصی وارد آن شده بودند و از (واژگان دو پهلو) استفاده می‌کردند، مثلا دولت امریکا انفجار هسته‌ای در یکی از نیروگاه‌هایش را که نتیجهٔ عدم احتیاط مسوولین بود (پاشیدگی انرژی) گزارش کرد تا مردم متوجه خطر عظیم چنین بی‌احتیاطی‌ای نشوند. اوایل سال ۱۹۹۰ عده‌ای از روان‌شناسان کودک در امریکا اعلام کردند در نظر دارند داستان‌های کلاسیک کودکان را که سالیان زیادی در بین نسل‌ها رواج داشته است بازنویسی کنند و آن‌ها را با موازین اخلاقی امروز وفق دهند. قرار شد در این داستان‌ها هر گونه نشانهٔ تبعیض نژادی و جنسی حذف شود و داستان‌ها با معیارهای صاحب نظران تربیتی امروز مطابقت کنند. جیمز فین گارنر نویسندهٔ جوان طنز‌پرداز امریکایی پیش دسنی کرد و ۱۳ قصهٔ بسیار معروف را که بیش از یک قرن سابقهٔ نقل در سراسر جهان دارند بازنویسی کرد و آن‌ها را از نظر سیاسی و اخلاقی بی‌ضرر ساخت! گارنر با طنز زیبایی از شگرد واژگان دو پهلو استفاده کرد و دست به اختراع واژگانی زد تا از هرگونه احتمال انحراف کودکان در نتیجهٔ خواندن داستان‌های معروف و قدیمی جلوگیری کند! او با بازیهای ظریف زبانی کاریکاتوری از واژگان دو پهلو ساخته است و واژه‌هایی جدید با استفادهٔ غیر متعارف و اضافه کردن پسوند‌ها و پیشوندهای غیر متداول اختراع کرده است.