آشغال ــ مرد

آشغال_مرد، «تئاتر تجزیه‌شده» قطعاتی تآتری هستند که باید با یکدیگر ترکیب شوند. در‌عین‌حال نویسنده هیچ نظمی بر این ترکیب تحمیل نمی‌کند. این متون هم‌چون تکه‌های آینه‌ای شکسته‌اند. آینه‌ای که قبلاً در وضعیتی ایده‌آل قرار داشته و آسمان، جهان و روح انسان را بازمی‌تابانده است. آنگاه انفجاری رخ می‌دهد که نه خبر از زمانش داریم و نه دلیلش را می‌دانیم. تکه‌هایی که اکنون در اختیار ماست، بدون‌شک متعلق به همان مادۀ اولیه‌اند و همین تعلق به مادۀ اولیه است که وحدت، عطروبو و هویت آن‌ها را می‌سازد.بقیۀ بازی از تلاش برای بازسازی این شئ آغازین تشکیل شده است. هرچند چنین کاری غیرممکن است، زیرا هیچ‌کس تا‌به‌حال آینۀ نخستین را ندیده و از چگونگی آن باخبر نیست. حتی شاید بعضی تکه‌ها گم شده باشند… به‌هر‌ترتیب، این ماجرا بازی جذابی است، زیرا هربار که قطعاتی را که در دست داریم گرد هم می‌آوریم، چیزی از آن‌ها می‌سازیم… آینه‌ای که کامل نیست، اما بسیار چیزها را در خود بازمی‌نمایاند… این بازی پایان ندارد زیرا به بازیگران تآتر اجازه می‌دهد، هر بار داستانی دیگر و آینه‌ای دیگر پیدا کنند… نویسنده با تک‌گویی‌هایی که ما را به ساختن یک مجموعه فرا می‌خوانند، تنها یک اجبار پیشِ ‌روی کارگردان قرار می‌دهد: اختیار مطلق.